ასპერგერის სინდრომი

ასპერგერის სინდრომი — განვითარების დარღვევა, რომელიც პირველად 1944 წელს ავსტრიელმა ფსიქიატრმა H.Asperger-მა აღწერა.აღნიშნული სინდრომის მქონე ბავშვებს ნორმალური ინტელექტისა და განვითარებული მეტყველების ფონზე ახასიათებთ სოციალური ურთიერთობების დეფიციტი,კომუნიკაციის სირთულე და უცნაური, ექსცენტრიული ქცევები.

სექციების სია

  [დამალვა] 

• 1 გავრცელება
• 2 სიმპტომატიკა
  • 2.1 ქცევა
  • 2.2 მეტყველება
  • 2.3 მოტორიკა,არავერბალური კომუნიკაციის და აკადემიური პრობლემები
• 3 დიაგნოსტიკა DSM-IV-TR-ის მიხედვით
• 4 ასპერგერის სინდრომის და აუტიზმის განსხვავება
• 5 ლიტერატურა

გავრცელება[რედაქტირება]

ასპერგერის სინდრომი უფრო ხშირად გვხვდება მამაკაცებში,ვიდრე ქალებში.კვლევების მიხედვით,ყოველი 10000 ადამიანიდან 20-40 აკმაყოფილებს სადიაგნოსტიკო კრიტერიუმებს.

სიმპტომატიკა[რედაქტირება]

ქცევა[რედაქტირება]

ასპერგერის სინდრომის მქონე ბავშვებს ახასიათებთ სოციალური გულგრილობა,შეუსაბამო კონტაქტი თვალებით,თანატოლებთან ურთიერთობის დამყარების და შენარჩუნების შეუძლებლობა.სხვისი აზრების და ეცმოციების გაზიარების სირთულე,დიალოგის წარმოების სირთულე. ყოველდღიურ ცხოვრებაში წესებისა და რიტუალების შეუცვლელად დაცვა,სიტუაციის ოდნავი ცვლილების მიმართ ძლიერი წინააღმდეგობა,საგნების რომელიმე ნაწილისადმი განსაკუთრებული ყურადღების გამოვლენა.სტერეოტიპული და განმეორებადი მოძრაობები,საკუთარი ინტერესის გარშემო საუბარი და მოსაუბრის ინტერესების გაუთვალისწინებლობა.

მეტყველება[რედაქტირება]

ბავშვს ადრეულ ასაკში აქვს მეტყველების შეფერხება,რასაც მოყვება მეტყველების უნარის სწრაფი განვითარება,მაგრამ ბავშვი ენას ვერ იყენებს სიტუაციისა და კონტექსტის შესაბამისად,დაჟინებულად ლაპარაკობს აკვიატებულ თემებზე.ასეთ ბავშვებს სოციალური კომუნიკაციის დროს მეტყველების გამოყენების პრობლემა აქვთ,უძნელდებათ ნათქვამიდან მნიშვნელობის გამოტანა რადგან არ გააჩნიათ დაგეგმვის,კონტროლის და ერთის იტუაციიდან მეორეზე გადასვლის მექანიზმები,შეზღუდული აქვთ ინტერესებისა და საქმიანობის სფერო,მხოლოდ მათთვის საინტერესო თემაზე შეუძლიათ საუბარი.

მოტორიკა,არავერბალური კომუნიკაციის და აკადემიური პრობლემები[რედაქტირება]

დეფიციტი ვლინდება როგორც მსხვილ,ისე ნატიფ მოტორიკაში-ბავშვს არ უყვარს წერა,აქტიური მოტორული თამაშები,სპორტული აქტივობები.ჟესტების გამოყენების სიმწირე,ემოციის არაადეკვატური გამოხატვა,სხვისი ემოციის დაჟესტების გაგების შეუძლებლობა.ასპერგერის სინდრომის მქონე ბავშვს აქვს წაკითხული გააზრების პრობლემა,მწირი ორგანიზაციული უნარები,მსჯელობის და დასკვნის გამოტანის პრობლემა,კოგნიტური რიგიდულობა.

დიაგნოსტიკა DSM-IV-TR-ის მიხედვით[რედაქტირება]

A.სოციალურ ურთიერთობათა თვისობრივი დარღვევა-ვლინდება ჩამოთვილი სიმპტომებიდან ორ მათგანში მაინც: 1.არავერბალური ქცევის გამოხატული დარღვევა,როგორიცაა სოციალური ურთიერთობისას თვალებით კონტაქტი,სახის გამომეტყველება,სხეულის პოზა,ჟესტები. 2.თანატოლებთან ურთიერთობის დამყარების შეუძლებლობა 3.სხვა ადამიანებთან ერთობლივი გართობის,საერთო ინტერესებისა და თანამშრომლობის სურვილის დეფიციტი. 4.სოციალური თუ ემოციური რეციპროკულობის ნაკლოვანება. B.განმეორებადი,სტერეოტიპული ქცევები,ინტერესები,მოქმედებები-ვლინდება ქვემოთ მოცემული სიმპტომებიდან ერთ-ერთში მაინც: 1.სტერეოტიპული,შეზღუდული,ვიწრო ინტერესებით შემოფარგვლა,რაც ხასიათდება ანომალური ინტენსივობითა და ძლიერი ფოკუსით; 2.სპეციფიკური რიტუალების ზედმიწევნით დაცვა ყოველდღიურ ცხოვრებაში; 3.სტერეოტიპული და განმეორებადი რიტმული მანერულობა C.ეს დარღვევები იწვევს სოციალური,შრომითი და სხვა საზოგადოებრივი ფუნქციონირების კლინიკურად მნიშვნელოვან დარღვევებს. D.არ აღინიშნება კლინიკურად მნიშვნელოვანი ჩამორჩენა მეტყველებაში E.არ ვლინდება მკვეთრად გამოხატული ჩამორჩენა კოგნიტურ განვითარებაში ან ასაკის შესაბამის თვითმომსახურების ჩვევებში,ადაპტაციურ ქცევაში და გარემოსადმი ცნობისმოყვარეობაში. F.ამ კრიტერიუმს არ აკმაყოფილებს სხვა სპეციფიკური პერვერსიული დარღვევები და შიზოფრენია

ასპერგერის სინდრომის და აუტიზმის განსხვავება[რედაქტირება]

ასპერგერის სინდრომი დიაგნოსტიკურ სახელმძღვანელოებში წარმოდგენილია,როგორც დამოუკიდებელი ნოზოლოგია,მაგრამ ზოგიერთი მეცნიერი მიიჩნევს რომ იგი სხვა არაფერია, თუ არა აუტიზმი ფუნქციონირების მაღალი დონით.იმაზე,რომ ასპერგერის სინდრომი და ფუნქციონირების მაღალი დონის მქონე აუტიზმი განსხვავებული ნოზოლოგიებია,შემდეგი ფაქტორები მეტყველებს: ინტელექტის ტესტში ასპერგერის სინდრომის მქონე ბავშვებს მაღალი აქვთ ვერბალური IQ,აუტიზმის მქონე ბავშვებს არავერბალური IQ. ნეიროფსიქოლოგიური გამოკვლევებით დადგინდა,რომ ჯანმრთელ საკონტროლო ჯგუფთან შედარებით ფმდ აუტიზმის მქონე პირებს აქვთ ვერბალური მეხსიერების გამოხატული დეფიციტი,ასპერგერის სინდრომის მქონეთ კი მნიშვნელოვნად დაქვეითებული აქვთ ემოციის აღქმა.

ლიტერატურა[რედაქტირება]

• Woodbury-Smith MR, Volkmar FR "Asperger syndrome"
• თ.გაგოშიძე "ბავშვთა ფსიქიკური განვითარების დარღვევები"
• DSM-IV-TR

ანარქიზმი

シースルーライトは＜カロリーカット・腸内環境を整えるタイプ＞のダイエットサプリメント。

数々の女性誌でも取り上げられているダイエットサプリメントがシースルーライトです。
厳しいチェックに合格している商品ですので、安心してご利用いただけます。（ＪＨＦＡマーク取得）
シースルーライトは安全性に長けていながら、質にも優れています。１０８種類もの厳選された食材から発酵エキスをもとにした酵母菌を配合しているのが特徴。百八酵母末がシースルーライトの特徴であり、人気の理由のひとつ。
酵母菌のパワーで、体内の脂肪・糖分の分解をサポートしていくので、カロリーコントロールになり、さらに腸内環境を整えることができます。

基本的にダイエットは食事制限を行うことがあります。ただ、食事制限は慣れない人にとってはストレス。ストレスが原因で、ダイエット失敗につながることも・・・。
でも、シースルーライトは腸内環境を整えつつ、余分な脂肪や糖質の吸収を防いでくれるので、無理な食事制限は必要無し！無理なく、ダイエットしたい女性の見方になります。
現代では食生活が欧米化していることもあり、現代人は腸内環境が悪いと言われています。これは健康も阻害することになります。それをシースルーライトは整えていくので、健康にも嬉しいサプリメントです。
シースルーライトには、バナナ味とパイン味があり、独特の風味などは一切ありません。
１日５粒を目安に摂取することによって、体内からキレイをサポート。

シースルーライトの詳細情報

☆カロリーカット・腸内環境を整えるタイプ☆

摂取量）
通常価格）￥９，８７０
定期コース）￥２５，０００（１９％ＯＦＦ）
テレビ通販特価）￥１４，８００（約１，５ヶ月分）

ფემინიზმი

ფემინიზმი — საზოგადოებრივი და პოლიტიკური მოძრაობა, რომლის მიზანია ქალთა უფლებების აღიარება და მათი გათანასწორება მამაკაცებთან ცხოვრების ყველა სფეროში, იქნება ეს სოციალური, პოლიტიკური, ეკონომიკური, კულტურული თუ სხვა.

ფემინიზმი მოიცავს სოციოლოგიურ თეორიებს, პოლიტიკურ და ფილოსოფიურ მოძრაობებს, რომლებიც ეხება ქალთა მდგომარეობას სოციალურ, პოლიტიკურ და ეკონომიკურ კონტექსტში.

არსებობს მრავალი სახის ფემინიზმი: ლიბერალური, რადიკალური,ლესბოსური, ეკოფემინიზმი,მარქსისტულ-სოციალური, ანარქისტული, ე.წ. შავი ფემინიზმი, ანტირასისტული, ეგალიტარული,კულტურული, ნეოფემინიზმი, პოსტკოლონიალური, ფსიქოანალიტიკური, ჰუმანური,პოსტსტრუქტურალისტური, პოსტმოდერნისტული და ა.შ

მათი საერთო მახასიათებელი და გამაერთიანებელი ღერძი კი ქალთა და მამაკაცთა თანაბარუფლებიანობის მოთხოვნა და ზოგადად საზოგადოებისთვის, მათ შორის თვით ქალებისთვისაც, ცნობიერების ამაღლებაა.

ისტორია[რედაქტირება]

ფემინისტური ხასიათის იდეები პირველად ძვ.ჩინეთში: გამოჩნდა. თუმცა მისი თეორიიის ჩამოყალიბება დაიწყო 1792 წელს, როდესაც გამოვიდა მერი უოლსთოუნქრაფტის წიგნი "განცხადება ქალთა უფლებების შესახებ". უფრო ფართო აუდიტორია ფემინისტურმა იდეამ მოიპოვა 1840-1850 წლებში, როცა დასავლეთის რიგ ქვეყნებში გაიშალა სუფრაჟისტების მოძრაობა, რომლებიც მოითხოვდნენ ქალებისათვის სარჩევნო უფლების მინიჭებას. ეს იყო ფემინიზმის ე.წ. "პირველი ტალღა ".

მას შემდეგ რაც დასავლეთ ევროპის უმრავლეს ქვეყნებში XX ს-ის ქალებს მიეცათ საარჩევნო უფლება ქალთა მოძრაობა რამდენადმე შენელდა. 1960-იან წლებში გაიშალა ფემინიზის "მეორე ტალღა". მასში გამოიხატა ქალთა პოლიტიკური ემანსიპაციის რადიკალური მოთხოვნები.

ფემინისტი ქალები[რედაქტირება]

• ოკლერ, ჰუბერტინი
• საუკი, ადრიენ
• ბოვუარი, სიმონა დე
• ბერსიანიკი, ლუკი
• ბესანი, ანი
• დ'ობონი, ფრანსუაზ
• დერემი, მარია
• დელფი, კრისტინ
• ფრანჩესკა, ანჯელა დიანა დი
• დიურანი, მარგერიტ
• ჟირუ, ფრანსუაზ
• გუჯი, ოლიმპ დე
• გრიგი, ჟერმენი
• გრიფენი, სუზან
• გიიომენ, კოლეტი
• ჰალიმი, ჟიზელ
• ალონსო, იზაბელ
• დ'ერიკური, ჟენი
• კელი, პეტრა
• კოლონტაი, ალექსანდრა
• მატიე, ნიკოლ-კლოდ
• მერშანი, კაროლინ
• მილეტი, კეიტ
• მონრეინო, ფლორანს
• პელეტიე, მადლენ
• პერო, მიშელ
• რიუეტერი, როსმარი, რადფორ
• რიპა, იანიკ
• როლანი, პოლინ
• შივა, ვანდალა
• სოლანა, ვალერი
• სტევანი, დორი
• სურდუ, მაია
• ტრისტანი, ფლორა
• ვებერი, მარიან
• ვიტიგი, მონიკ
• ვულფი, ვირჯინია
• ცეტკინი, კლარა
• ჯუდიტ ბატლერი

ანარქიზმი

ანარქიზმი ( ბერძნ. αναρχία - უხელისუფლეობა) — მსოფლმხედველობა, რომელიც ეწინააღმდეგება მმართველობის ყველა ფორმას და საშუალებას. კერძოდ, ანარქისტები უარყოფენ სახელმწიფოს, პოლიტიკური ხელისუფლების ან რაიმე სხვა იერარქიულიმმართველობის არსებობის საჭიროებას და მიისწრაფიან მათი ამოფხვრისკენ.

უილიამ გოდვინი

ანარქიზმს საფუძველი ჩაეყარა უილიამ გოდვინის(1756-1836) ნაწერებში. ის პრესვიტერიანულიეკლესიის მღვდელი იყო, მიატოვა ეკლესია დამწერალი გახდა, დაწერა "კალებ უილიამსი", სადაც ანარქისტული იდეოლოგია გადმოსცა, შექმნა ინტელექტუალთა წრე, რომელშიც შედიოდნენ მისი მეუღლე მერი უოლსთოუნქრაფთი, ახალგაზრდა მწერლები - უორდსუორთი, მისი სიძე - შელი. ისინი აკრიტიკებდნენ ავტორიტარიზმს, ამტკიცებდნენ განათლების აუცილებლობას ადამიანისათვის, მიაჩნდათ, რომ თანადგომა ადამიანის ჭეშმარიტი, თანდაყოლილი თვისებაა. ანარქიზმი მოიცავდაუტოპიზმს, ეკონომიკური თავისუფლების იდეას, რაც პრუდონის შრომებშია ასახული, ინდივიდუალისტურ ანარქიზმს, ლიბერტარიზმს, ეგოიზმს, ანარქო-კაპიტალიზმის თეორიებს, რევოლუციური ძალადობის კრიტიკას.

ანარქიიის წარმოშობა ბაკუნინის,პრუდონის და შმიდტის სახელებთნ არის დაკავშირებული. ბაკუნინი შეიძლება მივიჩნიოთ ანაარქიის ძირითად იდეოლოგად,ბაკუნინი მოსკოვში საკმაოდ დიდხანს ცხოვრობდა, სადაც იგი ჰეგელის და ფიხტეს ნაშრომებს აკტიურად იკვლევდა,1840 წელს იგი გერმანიაში იქნა ემიგრირებული სადაც შეუერთდა ახალგაზრდა ჰეგელიანელებს. 1848-49 წელს აქტიური მონაწილეობა მიირო პარაღსას და დრეზდენში განხორციელებულ რევოლუციაში.1851 წელს იგი დააპატიმრეს და ციმბირში ამოაყფინეს თავი საიდანაც მალევე გაიქცადასავლეთ ევროპაში, სადაც აქტიური მოღვაწეობა დაიწყო ანარქისტული განხრით. იგი გერცენთნ და ოგაროვთან ერთდ აქტიურად მონაწილეობდა, ანარქისტული მოძრაობის ორგანიზებაში. 60 იანი წლების მიწურულს მან საბოოლოოდ ჩამოაყალიბა ანარქისტული თეორია: ”სახელმწიფობრიობა და ანარქია”, სადაც მან ეკლესია და საერთოდ რელიგიაპოლიტიკურ იარაღად შერაცხა. ბაკუნინმა განაცხადა, რომ რელიგია ”კოლექტიური სიგიჟეა” ეკლესიას კი ”ზეციური სამიკიტნო” უწოდა, სადაც ხალხი ცდილობს გასაჭირი დაივიწყოს. იმისათვის, რომ კაცობრიობამ ”თავისუფკლების სამეფოს” მიაღწიოს, უნდა აფეთქდეს და ხალხის ცნობიერებიდან ამოძირკვოს ძლაუფლების პრინციპი. ბაკუნინი უარყოფდა საზოგადოების კლასობრივ დაყოფას და ხელისუფლების ბატონობას.

იგი იბრძოდა სრული თვისუფლების იდეისთვის. მისი მოძღვრება გავრცელდა როგორც რუსეთში ასევე ევროპულ დალათინო-ამერიკულ ქვეყნებში. ბაკუნინის იდეების ერთერთ ყველზე დიდ მიმდევრად ითვლება პეტრე კროპოტკინი, რომელმაც საფუძველი ჩუყარა ანარქისტული კომუნიზმის თეორიას, თუმცა აქტიურად უპირისპირდებოდა ოქტობრის რევოლუციას და მარქსიზმს მისი იდეა იყო თვისუფალი კომუნების დაარსება.

სექციების სია

  [დამალვა] 

• 1 ანარქიზმი საქართველოში
• 2 იხილეთ აგრეთვე
• 3 ლიტერატურა
• 4 რესურსები ინტერნეტში

ანარქიზმი საქართველოში[რედაქტირება]

ქართველ ანარქისტებს, მიხაკო წერეთელს და ვარლამ ჩერქეზიშვილს უდიდესი როლი მიუძღვით მსოფლიოში ანარქისტული იდეების განვითრებაში, თუმცა ევროპელი და რუსი ანარქისტებისგან განსხვავებით, ქართველები აქტიურად იბრძოდნენ ეროვნული პრინციპებისათვის.

სახელმწიფოებრიობის წინააღმდეგ მიმართულ ამ იდეოლოგიას მიემხრნენ ის ქართველი პოლიტიკოსები, რომლებიც ქართველი ხალხის განმათავისუფლებელ ბრძოლას ედგნენ სათავეში, ეროვნული თვითგადარჩენისათვის მთელი ცხოვრების მანძილზე იბრძოდნენ. ასეთი გამორჩეული პოლიტიკოსი იყო მიხაკო წერეთელი. მასთან ერთად, ანარქისტულ პარტიაში შედიოდნენ: ვარლამ ჩერქეზიშვილი, შალვა და კომანდო გოგელიები და სხვები. ანარქისტულმა ორგანიზაციამ ჩამოყალიბება დაიწყო 1895 წლიდან, გაძლიერდა I რევოლუციის წლებში და პირველი მსოფლიო ომის დროს შესუსტდა, რადგან მისი ქართველი მონაწილეები ამდროს საზღვარგარეთ მოღვაწეობდნენ, 1917 წლიდან კი ანარქიზმი აღარ წარმოადგენდა რეალურ პოლიტიკურ ძალას. ქართველი ანარქისტები უკომპრომისოდ ებრძოდნენ მარქსიზმს, გმობდნენ ყოველგვარ ძალადობას, მათ შორის, მის გამოხატულებას სახელმწიფოს სახით. მათი აზრით, მხოლოდ თავისუფალ ადამიანებს შეუძლიათ მიაღწიონ პროგრესს. ისინი ებრძოდნენ პროლეტარიატის დიქტატურას.

რაც შეეხება სახელმწიფოს მოსპობის ანარქისტულ თეორიას, იგი გარკვეულწილად განუხორციელებელ იდეას მიეკუთვნება, თუმცა ცენტრალიზმის წინააღმდეგ გალაშქრება, მმართველობის დეცენტრალიზაცია ყველა პროგრესულად მოაზროვნე ადამიანის იდეალი და ქვეყნის წარმატების საფუძველია. ქართველი ანარქისტების მიერ მარქსიზმის კრიტიკაც დრომ გაამართლა. ისინი იბრძოდნენ საქართველოს ავტონომიისათვის, უფრო შორსაც მიდიოდნენ: 10-იან წლებში ქვეყნის სრულ დამოუკიდებლობას ითხოვდნენ, გამოდიოდნენ ერთა თანასწორუფლებიანობის ლოზუნგით და მათი რწმენით, მხოლოდ ეროვნული დამოუკიდებლობის მიღწევის შემდეგ შეუძლია ერს იზრუნოს თავისი სოციალური მდგომარეობის გაუმჯობესებისათვის. ქართველ ანარქისტთა შესახებ და ამ იდეოლოგიის ეროვნულ-განმათავისუფლებელ მოძრაობასთან კავშირზე მასალები მოიპოვება ს. ხუნდაძის, პ. გუგუშვილის, პრ. რატიანის, ლ. გორგილაძის, გ. ჯანგველიძის, გ. მეგრელიშვილის, ნ. გვიანიშვილის და სხვათა გამოკვლევებში.

იულიამ გოდვინი

Уи́льям Го́двин (англ. William Godwin, [ˈwɪlyəm ˈgɒdwɪn]; 3 марта 1756 — 7 апреля 1836) — английский журналист, политический философ и романист. Муж писательницы-феминистки Мэри Уолстонкрафт, отец писательницы Мэри Шелли.

Содержание

  [убрать] 

• 1 Биография
• 2 Идеи
• 3 Произведения
  • 3.1 Романы
  • 3.2 Пьесы
  • 3.3 Прочее
  • 3.4 Сочинения в русском переводе
  • 3.5 Литература
• 4 Ссылки

Биография[править | править вики-текст]

Годвин родился 3 марта 1756 года в Уисбиче (графство Кембриджшир) в семьедиссентерского проповедника. В 1773 году поступил в диссентерский колледж в Хокстоне близ Лондона, после окончания которого стал диссидентским сельским священником. В 1784 году опубликовал свои проповеди под названием «Исторические эскизы в шести проповедях». Знакомство с трудамиРуссо, Гольбаха и Гельвеция окончательно расшатали его религиозные убеждения. После неудачной попытки основать школу для обучения мальчиков, безвозвратно отдался литературному труду. Вскоре начинает сотрудничать в ежемесячном политическом и историческом журнале «Английское обозрение» (англ. The English Review). С 1786 года сотрудничал в либеральном «Новом ежегоднике» (англ. New Annual Register), где вёл исторический отдел.

В 1793 году вышла книга Годвина «Исследование о политической справедливости», а в 1794 году — известный роман «Вещи как они есть, или Калеб Вильямс», в котором Годвин популяризировал мысли, высказанные им в «Исследовании о политической справедливости».

Дом, где жили Уильям Годвин сМэри Уолстонкрафт.

В мае 1794 года арестованы и обвинены в государственной измене члены радикально-демократического «Корреспондентского общества» Британии за пропаганду политических реформ. Обвинение поддерживал лорд-главный судья Эйр (англ. Eyre). Опубликованная в газете анонимно статья Годвина «Беглая критика обвинения предъявленного лордом-главным судьей Эйром большому жюри присяжных» перепечатана брошюрой и распространяется по всей стране. В результате суд вынужден был уступить давлению и оправдать всех обвиняемых. После того как авторство Годвина стало известно, популярность его достигла апогея.

В 1797 году Годвин женился на известной в то время в Англии публицистке Мэри Уолстонкрафт, авторе книги «Защита прав женщин». В том же году заканчивает работу «Исследователь: размышления о воспитании, нравах и литературе», которая побудила Мальтуса написать «Очерк о законе народонаселения». В том же году при рождении второго ребенка Мэри Уолстонкрафт умерла. Годвин опубликовал её жизнеописание под названием «Биография автора книги о защите прав женщин».

В 1805 году основал издательство под названием «Юношеская библиотека», которое он вел в течение двадцати лет.

Умер Годвин 7 апреля 1836 года в Лондоне.

Идеи[править | править вики-текст]

Общество делится на два класса — богатых и бедных. Последние составляют 98 % населения. Бедные создают весь доход, но сами они не получают почти что ничего. Они находятся в положении вьючных животных. Почти весь продукт их труда достается ничтожному меньшинству, которое в силу этого и является богатым. Причина социального неравенства, а тем самым и нищеты — в существовании частной собственности. Необходимо уничтожить собственность и упразднить государство, покровительствующее богатым.

Произведения[править | править вики-текст]

Обложка «Приключений Калеба Уильямса», 1794 год

Романы[править | править вики-текст]

• 1794 — Приключения Калеба Уильямса (англ. Adventures of Caleb Williams)
• 1799 — Сент-Леон (англ. St. Leon)
• 1805 — Флитвуд (англ. Fleetwood)

Пьесы[править | править вики-текст]

• 1800 — Трагедия Антонио (англ. The Tragedy of Antonio)
• 1798 — Воспоминания об авторе (…) Прав женщины (англ. Memoirs of the Author of the (…) Rights of Woman)
• 1803 — Жизнь Чосера (англ. Life of Chaucer)
• 1820 — О народонаселении (англ. Of Population)
• 1828 — История общественного благосостояния (англ. History of the Commonwealth)

Прочее[править | править вики-текст]

• 1795 — Размышления о законопроектах лорда Гренвиля и г-на Питта
• 1793 — О собственности