პაშუ, ვირა და დივია

მარადიული ჭეშმარიტების შვიდი დონე არის უფლის ხედვის და გააზრების შვიდი სხვადასხვა მეთოდი. ვედაჩარა ესაა პოლითეიზმი და ეწოდება ასევე კრიია-მარგა ანუ მოქმედებისა და რიტუალების გზა. ვედაჩარა ყველაზე დაბალი რელიგიური ცნობიერებაა. ვედაჩარა ყველაზე რეპრესიულია ადამიანთან მიმართებაში. ვედაჩარა ესაა აბსოლუტური დუალიზმი და პლურალიზმი. აქ არის მხოლოდ კრიია-იოგა. ვაიშნავაჩარა ესაა მონოთეისტური დუალიზმი და ეწოდება ასევე ბჰაქტი-მარგა. ვაიშნავაჩარაში არსებობს მხოლოდ ბჰაქტი-იოგა. ვაიშნავასთვის არსებობს მხოლოდ სიყვარული იშვარასადმი. შაივაჩარა ესაა ასევე დუალისტური მონოთეიზმი, მაგრამ აქ უკვე შემოდის ჯნანა-იოგა და პანთეიზმის მარცვლები. ესაა ჯნანა-მარგა. აქ კიდევ უფრო ნაკლებია აკრძალვები. დაკშინაჩარაში შემოდის შაკტის კულტი და სექსუალური იოგა, მას ეწოდება პრემანანდამარგა ანუ სიყვარულისა და ნეტარების გზა. აქ უკვე იწყება ტანტრა-იოგა. შემდეგ იწყება ვირა და დივია, სამი აჩარა; ვამაჩარა, სადაც მთავარია შაკტი და საკრალური სექსი და შემოდის უფლის ბნელი და საზარელი იპოსტასების თაყვანისცემა, სიდჰანტაჩარა – სადაც ძლიერდება უფლის ბნელი და მრისხანე ფორმების თაყვანისცემა და კაულაჩარა – სადაც არის შაკტის და შივას აბსოლუტური ერთობა. აქ უკვე თითქმის აღარაა რელიგიური რიტუალები და აკრძალვები. ცხადია კაულას აქვს თავისი წესები და "აკრძალვები" მაგრამ ისინი იმდენად მცირეა და განსხვავებულია ვედაჩარას, ვაიშნავაჩარას და შაივაჩარას დონეებზე არსებული სარიტუალო და ეთიკური დოგმებისგან, რომ შედარება არაა. როცა ადამიანი ადის კაულას დონეზე, მას უკვე აღარ სჭირდება სამი უმდაბლესი პაშუ-აჩარას დოგმები და წესები. სექსუალობასთან მიმართებაში კაულას და პაშუ-აჩარებს რადიკალურად განსხვავებული პოლიტიკა აქვთ. კაულას დონეზე ლიბერტინიზმი მაქსიმალურია, აქაა უკვე მინიმალური წესები და მაქსიმალური თავისუფლება, ოღონდაც მხოლოდ შაკტის და შივას შემეცნების წყალობით. კაულა ესაა ადვაიტას ანუ იმპერსონალიზმის უმაღლესი ფორმა. კაულიკს უკვე აღარ სჭირდება პაშუ-აჩარების წესების 1 პროცენტიც კი. კაულიკისთვის ჯგუფური სექსი, ინცესტი და ანალური სექსი ითვლება ნორმად, განსხვავებით პაშუ-აჩარებისგან სადაც ეს სექსუალური პრაქტიკები ითვლება ყველაზე საშინელ ცოდვად და სიბინძურედ. მაგალითად ეს ასეა შინტოიზმში, ვედიზმში, სლავურ პოლითეიზმში, ვიშნუიზმში, კრიშნაიზმში, ისლამში, ქრისტიანობაში და ა.შ. დაკშინაჩარას დონიდან უკვე იწყება ქალის გათანაბრება კაცთან, ხოლო ვამაჩარას დონიდან უკვე ქალი უფრო მაღლა დგება ვიდრე კაცი. კაულიკებისთვის ქალი უზენაესი სულია. ვედაჩარას, ვაიშნავაჩარას და შაივაჩარას დონეებში ქალი გაცილებით უფრო დაბლა დგას, ვიდრე კაცი და კაცი არის დომინანტი. ის რაც პაშუსთვის ცოდვაა, ვირასთვის და დივიასთვის არაა ცოდვა, რადგანაც ვირა და დივია უფრო მაღალი დონეებია. ტრანსგენდერობა, ბისექსუალობა, ფალიკური ფეტიში და ა.შ. ვამაჩარას, სიდჰანტაჩარას და კაულაჩარას დონეზე აბსოლუტური ნორმაა. ისიც კი არის აღიარებული, რომ ღმერთებში ბისექსუალები, ინტერსექსუალები და ანდროგინები მრავლად არიან. უბრალოდ პაშუ-აჩარები სრულად ვერ იმეცნებენ უფალს. ვამაჩარას ერთ შაკტისტურ სკოლაში საერთოდაც ტრანსგენდერი ქალები არიან შაკტის ტაძრის ქურუმები და აქვთ სულიერი ხელდასმა.ტრანსგენდერებს ვამაჩარას შაკტისტურ სკოლებში საერთოდ არ დევნიან და სულიერ ხელდასმასაც კი აძლევენ და მეტიც, ასეთ ტრანსგენდერ ქურუმ ქალებს სახლების და ბავშვების კურთხევის უფლებაც კი აქვთ. ვამაჩარას შაკტისტურ სკოლაში მიესალმებიან ბისექსუალობას და ჯგუფურ სექსს. ვამაჩარას დონეზე ხშირად ტარდება ბისექსუალური ჯგუფური სექსის პრაქტიკები. სიდჰანტას ადეპტებს აქვთ მეუფება სისხლზე და სულზე და ძალუძთ მიცვალებულთა აღდგენა და მომაკვდინებელი სნეულებების მოსპობა. კაულიკას მიმდევრები საერთოდ ცოცხალი ღმერთები არიან, რომლებმაც სიცოცხლეშივე შეძლეს სულიერი ცხონების მოპოვება.