ფრაგმენტები ყურანიდან (ტერორიზმის სახელმძღვანელოდან)

ურწმუნოთა დახასიათება

3-118. "ო თქვენ, ვინც ირწმუნეთ! თქვენს გარდა (ვისაც ანდობდით საიდუმლოს) ნურავისთან იმეგობრებთ და ნურც მიემხრობით. არ დააყოვნებენ ისინი [ურწმუნონი] თქვენს ვნებას (თუკი მიეცემათ შემთხვევა) (როგორც სარწმუნოების, ასევე ყოფა-ცხოვრების საკითხებში). ისინი [ურწმუნონი] ისურვებდნენ, რათა გქონოდათ სირთულენი. უკვე გამჟღავნდა სიძულვილი მათი პირიდან, ხოლო ის, რასაც მათი გული მალავს [ის მტრობა, რაც მათ სულებშია] (კიდევ) უფრო მეტია (ვიდრე ის, რასაც ამჟღავნებენ). აი უკვე განგიმარტეთ მინიშნება [დაგიმოწმეთ ნათელი მოსაზრება, რომლის მიხედვითაც შესძლებთ თქვენი მტრების ცნობას], (რათა შესძლოთ მათდამი თავის არიდება), თუ გულისხმაყოფთ იმას რასაც ალლაჰი შეგაგონებთ!

3-118. О вы, которые уверовали! Не берите себе в друзья (и сторонники) (которым вы бы доверяли тайны), (никого) кроме вас самих. Не преминут они [неверующие] навредить вам (когда представляется им случай) (как в вопросах веры, так и в житейских вопросах). Они [неверующие] хотели бы, чтобы вы оказывались в затруднении. Уже проявилась ненависть из их уст, а то, что скрывают их груди [та вражда, что в их душах] (ещё) больше (чем то, что они говорят). Вот уже Мы разъяснили вам знамения [привели ясные доводы, по которым вы сможете узнать ваших врагов], (чтобы вы могли остерегаться их), если вы осмысливаете (то, чем Аллах увещает вас)!

3-19. (ურწმუნოთადმი ნდობის თქვენი სიმცდარე მდგომარეობს იმაში, რომ) თქვენ (ო, მორწმუნენო) - გიყვართ ისინი [ურწმუნონი], ხოლო მათ თქვენ არ უყვარხართ. თქვენ სრულიად გწამთ წერილისა [ალლაჰის მიერ ბოძებული ყველა წიგნისა, რომელთა შორის მათი წიგნებიცაა], ხოლო მათ არა სწამთ თქვენი წიგნისა, - ყურანისა; და როდესაც ისინი [ურწმუნონი]გხვდებიან, ამბობენ: "ჩვენ ვირწმუნეთო". ხოლო როდესაც განმარტოვდებიან, თქვენდამი სიძულვილისგან (როდესაც ხედავენ მორწმუნეთა უერთიერთ თანხმიერებას) (საკუთარ) თითებს იკვნეტენ. უთხარი (მათ) (ო, წინასწარმეტყველო): "მოჰკვდით თქვენივ სიძულვილისგან! ჭეშმარიტად, ალლაჰმა იცის იმის შესახებ, რა აქვთ გულებში [სულებში] მის ქმნილებათ და ყოველს თავისი საქმისაებრ მიაგებს".

3-119. (Ошибочность вашего доверительного отношения к неверующим состоит в том, что) вот, вы (о, верующие) – те, которые любят их [неверующих], а они вас не любят. И вы веруете в Писание целиком [во все ниспосланные от Аллаха книги, среди которых и их книги], (а они не веруют в вашу книгу – Коран). И когда они [неверующие] встречаются с вами, то говорят: «Мы уверовали». А когда они остаются одни, то кусают от злобы к вам кончики (своих) пальцев (когда видят объединение и взаимное согласие верующих). Скажи (им) (о, Пророк): «Умрите от своей злобы! Поистине, Аллах знает про то, что в грудях [душах] (Его творений) (и каждому Он воздаст по его делам)».

4-89. მათ [პირმოთნეთა და ურწმუნოთ] ნებავთ, რათა თქვენ (ო, მორწმუნენო) მათსავით ურწმუნონი იყოთ და მათთან თანასწორნი აღმოჩნდეთ ურწმუნოებაში. ნუ იმეგობრებთ მათთან [ნუ მიემხრობით მათ], სანამ ისინი არ გადმოსახლდებიან ალლაჰის გზებზე (რითაც დაამტკიცებენ საკუთარი რწმენის გულწრფელობას). ხოლო თუ ისინი ზურგს შეაქცეევენ იმას, რისკენაც მათ მოუწოდებთ, შეიპყარით [დაატყვევეთ]სადაც კი უნდა ჰპოვოთ და მოჰკალით. ნუ იმეგობრებთ მათთან [ნუ მიემხრობით] და ნურც თანაშემწეთ დაიყენებთ.

4-89. Хотели бы они [лицемеры и неверующие], чтобы вы (о, верующие) стали неверующими, как они (сами) стали неверными, и (затем) вы бы оказались равными (в неверии). Не берите же (себе) из них друзей [сторонников], пока они не переселятся на пути Аллаха (доказав тем самым свою правдивость в Вере). А если же они отвернутся (от того, к чему их призывают), то хватайте их [берите в плен] и убивайте их, где бы вы ни нашли их. И не берите себе из них ни друга [сторонника], ни помощника.

60-2. თუ ისინი [ურწმუნონი] შეგხვდებიან, გემტერებიან და ან ხელს გამოიწვდენენ თქვენკენ (რათა მოგკლან ან დაგატყვევონ) ან ენას (რათა გაგლანძღონ), ისურვებდნენ, რათა ისეთივე ურწმუნონი ყოფილიყავით როგორც თვითონვე არიან.

60-2. Если они [неверующие] встретят вас, то будут вам врагами и протянут к вам свои руки (чтобы убить или пленить вас) и (протянут) языки свои со злом (ругая вас), и хотели бы они, чтобы вы стали (такими же) неверными (также как и они сами).

23-63. პირიქით, მათი [ურწმუნოთა] გულები ამის [ყურანის] გამო [უკიდურესი უმეცრებისა და სიბრმავის] უფსკრულშია და კიდევ მათში არის სხვა საქმენიც [სხვა ცოდვები], რასაც იქმან.

23-63. Наоборот, сердца их [неверующих] в пучине [в крайнем невежестве и слепоте] от этого [от Корана], и у них (есть ещё) (другие) деяния [другие грехи] помимо этого [помимо неверия], которые они творят.

ურწმუნოებთან დამოკიდებულების შესახებ

5-51. ო თქვენ, ვინც ირწმუნეთ! ნუ იმეგობრებთ იუდეველებთან და ქრისტეანებთან, და ნურც მიიმხრობთ მათ (რადგან) ერთი-მეორის მეგობრები და მომხრეები არიან [იუდეველები ემხრობიან იუდეველთ, ქრისტეანები კი ქრისტეანთ, და ორივენი ერთად მორწმუნეებს ემტერებიან]. ხოლო თუ ვინმე თქვენგანი (ო, მორწმუნეო) მათთან იმეგობრებს, ისიც მათნაირად ჩაითვლება. ჭეშმარიტად, ალლაჰს არ მიჰყავს სიკეთესთან ბოროტების მოქმედნი [ისინი, ვინც ურწმუნოებს უმეგობრდება]!

5-51. О вы, которые уверовали! Не берите иудеев и христиан (себе) сторонниками (и друзьями), (так как) одни из них являются сторонниками (и друзьями) других [иудеи берут сторонниками иудеев, а христиане берут сторонниками христиан, и они вместе в своей вражде против верующих]. А если кто из вас (о, верующие) возьмёт их себе в друзья, тот и сам (будет считаться) из них. Поистине, Аллах не ведёт (к благу) творящих зло [тех, которые берут себе сторонниками неверующих]!

60-8. არ გიკრძალავთ ალლაჰი (ო, მორწმუნენო) ქველმოქმედებას და სამართლიანობას მათ მიმართ, ვისაც არ უბრძოლია თქვენს წინააღმდეგ თქვენი სარწმუნოების გამო და არ გდევნიდათ თქვენ თქვენი საცხოვრისიდან, - (რადგან) ჭეშმარიტად უყვარს ალლაჰს მიუკერძოებელნი [სამართლიანნი]!

60-8. Не запрещает Аллах вам (о, верующие) благодетельствовать и быть справедливыми к тем, которые не сражались с вами из-за вашей веры и не изгоняли вас из ваших жилищ, – (ведь) поистине, Аллах любит беспристрастных [справедливых]!

60-9. გიკრძალავთ ალლაჰი იმეგობროთ მათთან, ვინც გებრძოდათ რწმენის გამო, გდევნიდათ თქვენი საცხოვრისიდან, და თქვენს დევნაში ეხმარებოდა ურწმუნოებს; ხოლო ვინც (თქვენს შორის, ო, მორწმუნენო) მათთან [ურწმუნოებთან]იმეგობრებს, უსჯულო აღმოჩნდება.

60-9. Запрещает Аллах вам лишь брать себе в друзья тех, которые сражались с вами из-за Веры, и изгнали вас из ваших жилищ, и помогали (неверующим) изгнать вас. А кто (из вас, о, верующие) возьмёт их [неверующих] (себе) в друзья, то такие являются беззаконниками.

60-11. ო თქვენ, ვინც ირწმუნეთ! ნუ იმეგობრებთ ჩემსა და თქვენს მტრებთან [ურწმუნოებთან და მრავალღმერთიანებთან] და ნურც მიემხრობით. თქვენ სიყვარულით ეპყრობით მათ, აცნობებთ ალლაჰის მოციქულის ნებას, ხოლო ისინი, უკვე ურწმუნონი იმისდა მიმართ, რაც თქვენ ჭეშმარიტებისგან მიგიღიათ [ალლაჰისგან, ყურანისგან და მოციქულისგან], გდევნიან თქვენ და დევნიან მოციქულსაც (ო, მორწმუნენო) (მექიდან) იმის გამო, რომ თქვენი უფლის, ალლაჰისა გჯერათ; თუ იმისთვის გამოხვედით, რათა იღვაწოთ ჩემს გზებზე და ეძიოთ ჩემი მოწყალება [დაიმსახურო ალლაჰის წყალობა], ნუ იმეგობრებთ ჩემს მტრებთან, და მათდამი სიყვარულის გამო დაფარულად ნუ ამცნობთ მათ წინასწარმეტყველის საიდუმლოთ. მე [ალლაჰმა] უკეთესად ვუწყი, რას მალავდით და რას ამჟღავნებდით. და თუ ვინმე თქვენთაგანი ამას იზამს, ის განდრეკილა უკვე ჭეშმარიტი გზიდან.

60-11. О вы, которые уверовали! Не берите Моего и вашего врага [неверующих и многобожников] (себе) друзьями (и сторонниками). Вы обращаетесь к ним с любовью (сообщая им известия о намерениях Посланника Аллаха и верующих), а они уже стали неверующими в то, что пришло к вам из истины [в Аллаха, в Коран и в Посланника]. Они изгоняют Посланника и вас (о, верующие) (из Мекки) за то, что вы веруете в Аллаха, Господа вашего. Если вы вышли чтобы проявить усердие на пути Моём и искать Моего благоволения [заслужить довольство Аллаха], (то не берите Моего врага и вашего себе друзьями), скрытно сообщая им (вести о тайнах Пророка) из-за любви к ним. А Я [Аллах] лучше знаю, что вы скрывали и что вы проявляли [показывали]. И кто сделает это из вас, тот уже сбился с верного пути.

9-23. ო თქვენ, ვინც ირწმუნეთ! ნუ მიემხრობით თქვენს მამებსა და ძმებს (ასევე სხვა ნათესავებსაც) [და ნუ დაიყენებთ თანაშემწედ] (ვისაც ენდობით მორწმუნეთა საიდუმლოს და ეთათბირებით საქმეებზე), თუ მათ რწმენაზე მეტად შეიყვარეს ურწმუნოება; ხოლო თუ ვინმე თქვენგან მათ თანაშემწედ დაიყენებს, თავისი ურჩობით და საკუთარი თავს გადამტერებია.

9-23. О вы, которые уверовали! Не берите своих отцов и братьев (и других родственников) сторонниками [помощниками] (себе) (которым вы доверяете тайны верующих и советуетесь с ними о ваших делах), если они полюбили неверие больше Веры. А кто из вас берёт их в сторонники, то такие (являются) причинившими зло (самим себе своим ослушанием).

ურწმუნოებთან ბრძოლის შესახებ

2-190. და იბრძოლეთ (ო, მორწმუნენო) ალლაჰის გზებზე [რათა ალლაჰის სიტყვა იყოს უზენაეს ყოვლისა, და იბრძოლეთ მხოლოდ ალლაჰისა და მის მიერ ბოძებული წესებისთვის] მათ წინააღმდეგ, ვინც თქვენ გებრძვით (რათა განგაშორონ თქვენ საკუთარ სარწმუნოებას), და ნუ გადახვალთ იმ საზღვრებს, რომლებიც ალლაჰმა დაგიწესათ [ნუ დაასახიჩრებთ დაღუპულთა სხეულებს, ნუ მიისაკუთრებთ ნადავლს, ნუ მოჰკლავთ იმათ, ვისი მოკვლაც აკრძალულია, ესენი კი არიან ქალები, ბავშვები, მოხუცები, სენაკებში მცხოვრები ბერები, ნუ დასწვავთ ხეებს, და ნუ მოჰკლავთ პირუტყვს საჭიროების გარეშე], - ჭეშმარიტად, ალლაჰს არ უყვარს უსჯულონი!

2-190. И сражайтесь (о, верующие) на пути Аллаха [чтобы Слово Аллаха было превыше всего, и только ради Аллаха и по правилам, которые Он установил] против тех, кто сражается против вас (чтобы отвратить вас от вашей веры), но не преступайте (тех границ, которые установил Аллах) [не обезображивайте тела погибших, не скрывайте у себя трофеи, не убивайте тех, которых запрещено убивать, а это женщины, дети, старики, монахи в кельях, не сжигайте деревья, и не убивайте животных без пользы], – поистине, Аллах не любит преступающих!

2-191. და მოჰკალით ისინი [მრავალღმერთიანნი, რომლებიც იბრძვიან თქვენს წინააღმდეგ], სადაც გინდა ჰპოვოთ [ან წააწყდეთ მათ], და დევნეთ იქიდან, საიდანაც თქვენ გამოგდევნეს [მექიდან]: რადგან არეულობა [ურწმუნოება, მრავალღმერთობა და ისლამის წინააღმდეგ ბრძოლა] - მკვლელობაზე უარესია [ანუ მათ მოკვლაზე უარესია]! და ნუ ებრძვით მათ [ანუ პირველნი ნუ დაიწყებთ ბრძოლას] ცოდვის ჩასადენად აკრძალულ მეჩეთთან, რადგან პატივი უნდა მიაგოთ ალლაჰჰს, სანამ ისინი [მრავალღმერთიანნი] თვითონ არ დაიწყებენ ბრძოლას თქვენს წინააღმდეგ. და როდესაც შეგებრძოლებიან (აკრძალულ მეჩეთთან), მოჰკალით ისინი (იქ): აი ასეთი უნდა იყოს ურწმუნოთადმი შურისგება!

2-191. И убивайте их [многобожников, которые сражаются против вас], где вы найдёте [встретите] их, и изгоняйте их оттуда, откуда они изгнали вас [из Мекки]: ведь смута [неверие, многобожие и борьба против Ислама] – хуже, чем убийство [чем то, что вы убиваете их]! И не сражайтесь с ними [не начинайте первыми сражаться] у Запретной (для греха) Мечети (почитая запрет Аллаха, установленный относительно её), пока они [многобожники] (сами) не станут сражаться там с вами. Если же они будут сражаться с вами (у Запретной мечети), то убивайте их (там): вот таково воздаяние неверным!

2-216. თქვენთვის განწესებულია [თქვენიმოვალეობაა] (ო, მორწმუნენო) იბრძოდეთ ალლაჰის ურწმუნო მტრების წინააღმდეგ, ხოლო ის [ბრძოლა] არასასიამოვნოა თქვენთვის (ადამიანური ბუნებიდან გამომდინარე). შესაძლოა, თქვენ არ მოგწონდეთ რაღაც, რაც სინამდვილეში სიკეთეა თქვენთვის, და, პირიქით, გიყვარდეთ ბოროტება, რაც ხანმოკლე სიამოვნებას მომნიჭებელია, - ჭეშმარიტად, მხოლოდ ალლაჰმა უწყის რა არის თქვენთვის სიკეთე და რა არა, თქვენ კი არ უწყით!

2-216. Предписано [вменено в обязанность] вам (о, верующие) сражение (с неверующими врагами Аллаха), а оно [сражение] неприятно вам (по человеческой природе). И может быть, вам не нравится что-нибудь, а оно (в действительности) для вас благо, и может быть, вы любите что-нибудь (от чего вы получаете короткое удовлетворение и наслаждение), а оно для вас зло, – поистине, (только один) Аллах знает (что является для вас благом), а вы не знаете!

2-217. ისინი [ადამიანები] გეკითხებიან შენ (ო, მოციქულო) ბრძოლაზე აკრძალულ თვეში [შეიძლება თუ არა ვიომოთ ამ დროს]. უთხარი (მათ): "მაშინ ბრძოლა დიდი ცოდვაა ალლაჰის წინაშე, როგორც აკრძალვის დარღვევა, ხოლო (მრავალღმერთიან ადამიანთა) განდგომა ალლაჰის გზებიდან (რომელიც სჯის და აშინებს მათ), ურწმუნოება მისდამი [ალლაჰისადმი] და (ადამიანების განდგომა) (ცოდვისთვის) აკრძალული მეჩეთისგან და მისი ბინადრების [ალლაჰის მოციქულისა და მუჰაჯირების] გამოდევნა მეჩეთიდან - კიდევ უფრო მეტი ცოდვაა ალლაჰის წინაშე, ვიდრე აკრძალულ თვეში ბრძოლა: რადგან არეულობა [მრავალღმერთობა და ურწმუნოება] უფრო უარესია, ვიდრე მკვლელობა (აკრძალულ თვეში)!" ხოლო ისინი [ურწმუნონი] არ წყვეტენ ბრძოლას თქვენს წინააღმდეგ, სანამ არ ჩამოგაშორებენ თქვენს სარწმუნოებას, თუკი შესძლებენ [თუმცა ისინი ამას ვერასოდეს შესძლებენ]. ხოლო თუ რომელიმე თქვენთაგანი (ო, მორწმუნენო) გადაუდგება თავის სარწმუნოებას [გახდება ურწმუნო] და ასე მოკვდება, ამაოა მისი სასოება - დაიკარგება ყველა მისი საქმე ამ სამყაროში და მარადიულ ცხოვრებაშიც! ამდაგვარნი ცეცხლის ბინადარნი იქნებიან. სადაც გამწესდებიან სამარადისოდ!

2-217. Они [люди] спрашивают тебя (о, Посланник) о запретном месяце – сражении в нём [можно ли сражаться в нём]. Скажи (им): «Сражение в нём велико (перед Аллахом как нарушение запрета), а отвращение (многобожниками) (людей) от пути Аллаха (наказывая и запугивая их), неверие в Него [в Аллаха] и (отвращение людей от) Запретной (для греха) Мечети и изгнание оттуда её обитателей [Посланника Аллаха и мухаджиров] – ещё больше (по греху) пред Аллахом (чем сражение в запретный месяц): ведь смута [многобожие и неверие] – больше [хуже], чем убийство (в запретный месяц)!» А они [неверующие] не перестанут сражаться с вами, пока не отвратят вас от вашей Веры, если смогут [они никогда этого не смогут сделать]. А если кто из вас (о, верующие) отойдёт от своей Веры [станет неверующим] и умрёт неверным, у таких – тщетны [пропадут] их деяния в (этом) мире и в Вечной жизни! И такие – обитатели Огня, и они в нём вечно пребудут!

2-244. და იბრძოლეთ ალლაჰის გზებზე ურწმუნოთა წინააღმდეგ, რათა დაამტკიცოთ სჯული ალლაჰისა და უწყოდეთ, ალლაჰს ესმის თქვენი საუბრები, და ალლაჰმა იცის თქვენი მიზნები და ზრახვები.

2-244. И сражайтесь на пути Аллаха (против неверующих, чтобы утвердить Закон Аллаха) и знайте, что Аллах – слышащий (ваши речи), знающий (ваши мысли и намерения)!

4-76. მართლმორწმუნენი ალლაჰის გზებზე იბრძვიან, ხოლო ისინი, ურწმუნონი ცრუღმერთის გზას შესდგომიან [და თესავს ქაოსსა და უსამართლობას]. მაშ იბრძოლეთ (ო, მორწმუნენო) სატანის მომხრეთა [ურწმუნოთა და მრავალღმერთიანთა] წინააღმდეგ [რომლებმაც სატანას შეაფარეს თავი და მას ემორჩილებიან]. ჭეშმარიტად უსუსურია სატანის ხრიკები!

4-76. Те, которые уверовали, сражаются на пути Аллаха, а те, которые стали неверующими, сражаются на пути лжебога [сея на земле беспорядок и несправедливость]. Так сражайтесь же (о, верующие) со сторонниками сатаны [неверующими и многобожниками, которые взяли себе сатану покровителем и повинуются ему]. Поистине, козни сатаны слабы!

4-77. განა შენ (ო, წინასწარმეტყველო) არ გიხილავს ისინი, ვისაც (სანამ ალლაჰი მათ ბრძოლის ნებას დართავდა) ებრძანა: "დაიცავით თქვენი ხელები (თქვენს მტერთა წინააღმდეგ ბრძოლისგან, რომლებიც მრავალღმერთიანთა რიგებიდან არიან) და ილოცეთ, და გაეცით მოწყალება [ზაკიატი]" (ზაკიატი - გადასახადი ღარიბი მუსლიმანებისათვის - რედ.). ხოლო როდესაც მათთვის ბროლა განწესებულ იქნა [სავალდებულო გახდა], მათ ნაწილს ადამიანებისა ისე შეეშინდათ, როგორც ალლაჰის ეშინიათ და კიდევ უფრო მეტად; და განაცხადეს: "ო, უფალო ჩვენო! რატომ დაგვიწესე [დაგვავალდებულე] ბრძოლა? რა იქნებოდა რომ გადაგედო იგი ახლო მომავლისთვის?" უთხარი (მათ) (ო, წინასწარმეტყველო): "ამ სამყაროს დიდი ჟამი არ უწერია, ხოლო მარადიული ცხოვრება - უმჯობესია მისთვის, ვინც იცავდა ალლაჰის მცნებას და თქვენ, რომლებიც იცავთ, ფინიკის კურკის ძაფის ოდენადაც კი არ დაიჩაგრებით".

4-77. Разве ты (о, Пророк) не видел тех, которым (до разрешения Аллахом воевать) было сказано: «Удержите ваши руки (от сражения против врагов ваших из числа многобожников) и совершайте молитву и давайте обязательную милостыню [закят]», а когда же было предписано [сделано обязательным] им сражение, то вот – часть их стали бояться людей так же, как боятся Аллаха или даже ещё большим страхом? И сказали они: «(О,) Господь наш! Почему Ты предписал [сделал обязательным] нам сражение? Если бы Ты отложил нам до близкого срока?» Скажи (им) (о, Пророк): «Пользование (этим) миром – недолго, а Вечная жизнь – лучше для того, кто остерегался (наказания Аллаха), и не будете вы обижены даже на величину нити на финиковой косточке».

4-88. (ო, მორწმუნენო) რატომ იყოფით ორ პარტიად პირმოთნეებთან მიმართებაში? [თქვენგან ერთნი ამბობენ, რომ ბრძოლა მართებთ, სხვები კი ამ საგანზე სხვა შეხედულებისანი არიან]. არადა ისინი ხომ ალლაჰმა იმის გამო განაგდო ჭეშმარიტებისგან [მოაკლო მათ თავისი შემწეობა რწმენაში], რაც მოიპოვეს [თავიანთი ცუდი საქციელით]. ნუთუ იმათი შეყენება გსურთ ჭეშმარიტ გზაზე, ვინც ალლაჰმა მოატყუა? და თუკი ვინმე ალლაჰმა მოატყუა, შენ მისთვის გზას ვერ ჰპოვებ ჭეშმარიტებაზე დასაყენებლად!

4-88. Почему же вы (о, верующие) в отношении лицемеров (разделились на) две партии? [Одни из вас говорят, что с ними нужно сражаться, а другие придерживаются иного мнения.] А (ведь) Аллах отбросил их (от Истины) [лишил Своего содействия к Вере] за то, что они приобрели [за их плохие деяния]. Неужели вы хотите наставить (на истинный путь) тех, кого Аллах ввёл в заблуждение? И ведь, если кого Аллах ввёл в заблуждение, то для того ты никогда не найдешь пути (чтобы наставить его на Истину)!

4-90. გამონაკლისს (ბრძოლის ამ განკარგულებაში) წარმოადგენენ ისინი (პირმოთნეები და ურწმუნონი), რომლებიც მოდიან იმ ადამიანებთან, რომელთანაც თქვენ თანხმობა გაქვთ; ან (ისინი, რომლებიც) მოდიან თქვენთან (ბრძოლის ველზე), გული კი შეწუხებული აქვთ [არ სურთ], იომონ თქვენს წინაღმდეგ ან საკუთარი ხალხის წინააღმდეგ. [არ შეიძლება ვეომოთ ამგვართ]. მაგრამ ალლაჰს რომ ესურვა, ის, უეჭველად, მოგიგზავნიდათ მათ შემმუსვრელად, და ისინი მრავალღმერთიანებთან ერთად იომებდნენ თქვენს წინააღმდეგ. ხოლო თუ ისინი [ურწმუნონი, რომლებიც გმტრობენ] განცალკევდებიან თქვენგან [მიგატოვებენ თქვენ], და აღარ იომებენ, არამედ შემოგთავაზებენ მშვიდობას, ალლაჰი არანაირ გზას არ მოგცემთ (რათა) იომოთ მათ წინააღმდეგ.

4-90. Исключением (в этом повелении сражаться) являются те (лицемеры и неверующие), которые прибывают к людям, между которыми и вами есть договор; или (те, которые) пришли к вам (на поле сражения), а груди их стеснены [они не желают], чтобы сражаться против вас или сражаться против своего народа. [Нельзя сражаться против таких]. А если бы Аллах пожелал, то Он, непременно, наслал бы их на вас, и они сражались против вас (вместе с многобожниками). А если они [неверующие, которые невраждебны к вам] отделяться от вас [покинут вас], не сражаясь с вами, и предложат вам мир, то Аллах не дает вам никакого пути (чтобы воевать) против них.

4-91. თქვენ (ო, მორწმუნენო) აღმოაჩენთ სხვებსაც (პირმოთნეთა ბანაკიდან), რომლებსაც თქვენგან უსაფრთხოება სურთ (და გარეგნულად რწმენასაც გიჩვენებენ) და სურთ უსაფრთხოება თავიანთი ხალხისთვის [ურწმუნოთათვის] (მათ წინაშე კი თავიანთ ურწმუნოებას აჩვენებენ). ყოველთვის როგორც კი მოაბრუნებენ მათ ბუნდოვანებისკენ [მოუწოდებენ მრავალღმერთობისკენ], ისინი კვლავ მას მიეწებებიან [თავიანთ ურწმუნოებას უბრუნდებიან]. და თუ ისინი [ასეთი პირმოთნეები] არ განგეშორებიან თქვენ [არ გაბრუნდებიან იქით, საიდანაც მოვიდნენ], და არ შემოგთავაზებენ მშვიდობას, და ხელს არ აიღებენ თქვენს წინააღმდეგ ომისგან, შეიპყარით ისინი [დაატყვევეთ] და მოჰკალით იქ სადაც მიასწრებთ. მათთან დაკავშირებით ჩვენ მოგეცით ნათელი მტკიცებულება, რომ უნდა იბრძოლოთ მათ წინააღმდეგ და დაატყვევოთ!

4-91. Вы (о, верующие) обнаружите, (что есть и) другие (из числа лицемеров), (которые) хотят быть в безопасности от вас (и будут внешне показывать вам Веру) и (которые хотят быть) в безопасности от своих людей [неверующих] (и будут перед ними показывать неверие). Всякий раз как их возвращают к смуте [призывают к многобожию], они опрокидываются к ней [возвращаются к неверию]. И если они [такие лицемеры] не отойдут от вас [не уйдут обратно, откуда пришли], и не предложат вам мира, и не удержат своих рук (от войны против вас), то хватайте их [берите в плен] и убивайте их, где бы вы ни нашли их. И в отношении таких Мы дали вам явный довод (на то, чтобы воевать против них и брать их в плен)!

8-12. აი შთააგონებს უფალი თავის ანგელოზებს (რომელიც მან ბადრასთან (1) ბრძოლაში მორწმუნეთა მხარდასაჭერად წარაგზავნა): "მე [ალლაჰი] - თქვენთან ვარ (ო, ანგელოზნო) [მე შეგეწევით და მე განიჭებთ გამარჯვებას], გააძლიერეთ ისინი, ვინც ირწმუნა! მივატოვებ იმათ გულებს, რომლებიც ურწმუნონი გახდნენ, ო საშინელებავ [ძლიერი შიში], - დაჩეხეთ ისინი [ურწმუნონი], თავები დააყრევინეთ, და ნაწილებად აჰკუწეთ!"

8-12. Вот внушает Господь твой ангелам (которых Он послал в поддержку верующих в битве при Бадре): «Я [Аллах] – с вами (о, ангелы) [Я помогаю вам и дарую победу], укрепите же тех, которые уверовали! Я брошу в сердца тех, которые стали неверующими, ужас [сильный страх]; рубите же их [неверующих] по шеям, и рубите их по всем пальцам (и конечностям)!»

8-13. ეს [ურწმუნოებს თავებს რომ აჭრიან და ანაწევრებენ] იმისთვის, რომ ალლაჰისა და მისი მოციქულის წინააღმდეგ აღსდგნენ. მაშ ვინ აღსდგება ალლაჰისა და მისი მოციქულის წინააღმდეგ?! ჭეშმარიტად, ძლიერია ალლაჰი თავის სასჯელებში და დასჯის ყველას, როგორც აქ, ამქვეყნად, ასევე მომავალ ცხოვრებაშიც!

8-13. Это [то, что у неверующих отрубаются головы и конечности] – за то, что они восстали против Аллаха и Его посланника. А кто восстаёт против Аллаха и Его посланника, то поистине же, Аллах силён в наказании (и накажет его в этом мире и в Вечной жизни)!

8-14. ეს [სასჯელი] - თქვენ ურწმუნონო! იგემეთ [დასჯა] ამ სამყაროში და უწყოდეთ, რომ ურწმუნოებს ჯოჯოხეთის მარადიული ცეცხლი ელოდებათ!

8-14. Это [наказание] – вам (о, неверующие)! Вкусите же его [наказание] (в этом мире) и (знайте) что для неверных (в Вечной жизни) (приготовлено) наказание Огня [Ада]!

8-15. ხოლო თქვენ, ვინც ირწმუნეთ! როდესაც შეხვდებით ურწმუნოებს, ბრძოლაში რომ გიტევენ, ზურგს ნუ უჩვენებთ [ნუ გაიქცევით ბრძოლის ველიდან], არამედ პირიქით, მედგრად შეუტიეთ, რადგან ალლაჰია თქვენთან და მათ დაძლევაში შეგეწევათ.

8-15. О те, которые уверовали! Когда вы встретите тех, которые стали неверующими, наступающими (в битве), то не обращайте к ним тыл [не бегите с поля боя], (а наоборот, будьте стойкими против них, так как Аллах – с вами и Он поможет вам одолеть их).

8-16. ხოლო ვინც მათ [ურწმუნოებს] ზურგს შეაქცევს იმ დღეს (შეტევის დღეს) [გაქცეული], თუ ეს გაქცევა მოჩვენებითი არ არის მტრის მოსატყუებლად, რათა (შემდეგ) კვლავ შემობრუნდეს ბრძოლისკენ და შეუერთდეს მორწმუნე მებრძოლთა რაზმს, სადაც უნდა იყონ, ის [ანუ ბრძოლის ველიდან გაქცეული] თავზე დაიტეხს ალლაჰის რისხვას და მისი თავშესაფარი მხოლოდ გეჰენაა [ჯოჯოხეთი] და ჰოი, რაოდენ საშინელი იქნება ეს დაბრუნება!

8-16. А кто повернётся к ним [к неверующим] в тот день (во время наступления) своим тылом [убегая], кроме как только (если не для показа ложного отступления,) чтобы (затем снова) повернуться к сражению или (кроме как только) для присоединения к отряду (сражающихся верующих, где бы они ни находились), тот [бегущий с поля сражения] навлечёт на себя гнев Аллаха и его прибежищем (будет) Геенна [Ад], и (как) ужасно это возвращение!

8-39. და იბრძოლეთ (ო, მორწმუნენო) მათთან [მრავალღმერთიანებთან], სანამ არ გაქრება საცთური [მრავალღმერთიანობა და ადამიანთა განდგომა ალლაჰისგან], და სანამ მთელი მორჩილება [რწმენა, თაყვანისცემა და მსახურება] მხოლოდ და მხოლოდ ალლაჰს ჩაჰბარდება". ხოლო თუ ისინი [მრავალღმერთიანნი] თავს შეიკავებენ მრავალღმერთობისა და მორწმუნეებთან მტრობისგან, მიიღებენ ჭეშმარიტ რწმეანს, მაშინ, ჭეშმარიტად დააფასებს ალლაჰი მათ ნამოქმედარს [რომ დატოვეს ურწმუნოება და მიუერთდნენ ისლამს]!

8-39. И сражайтесь (о, верующие) с ними [с многобожниками], пока не исчезнет искушение [многобожие и отвращение людей от пути Аллаха], и пока вся Покорность [вера, поклонение, служение и повиновение] не будет принадлежать (только одному) Аллаху». А если они [многобожники] удержатся (от многобожия и вражды с верующими) (и примут Истинную Веру), то, поистине, Аллах увидит то, что они сделают [что оставят неверие и войдут в Ислам]!

9-12. ხოლო თუ ისინი [მრავალღმერთიანნი] დაარღვევენ თავიანთ ფიცს [ფიცით შეკრულ თანხმობას], რომელიც თქვენთან დადეს და თქვენს სარწმუნოებას შეუტევენ [დაიწყებენ ისლამის ლანძღვასა და გმობას], ებრძოლეთ უღვთოების თავკაცთ [მრავალღმერთიანებს], - რადგან ასეთ შემთხვევაში გაუქმებულია ფიცი [შეთანხმებას მათთან უკვე ძალა არ ექნება], რათა მათ თავი შეიკავონ თავიანთი მტრული განზრახვისგან ისლამთან მიმართებაში!

9-12. А если они [эти многобожники] нарушат свои клятвы [договора скреплённые клятвой] после договора (который вы заключили с ними) и станут наносить удары по вашей Вере [ругать и порицать Ислам], то сражайтесь с предводителями неверия [с такими многобожниками], – ведь поистине, нет клятв для них [в таком случае договор с ними уже не будет соблюдаться], чтобы они удержались (от своих враждебных действий в отношении Ислама)!

9-13. ნუთუ თქვენ (ო, მორწმუნენო) არ შეებრძოლებით ფიცის დამრღვევთ [ანუ მათ, ვინც ფიცით შეკრული შეთანხმება დაარღვია] და (ოდესღაც) მოციქულის [წინასწარმეტყველი მუჰამედის] (მექიდან) გაგდება ისურვეს [გადაწყვიტეს]? მათ [მრავალღმერთიანებმა] ხომ (თვითონ) დაიწყეს ბრძოლა თქვენს წინააღმდეგ. ნუთუ თქვენ (ო, მორწმუნენო) გეშინიათ მრავალღმერთიანთა? და თუ ხარ თ მორწმუნენი უფრო ალლაჰისა [მისი სასჯელების მისი განკარგულების შეუსრულებლობისთვის] უფრო უნდა გეშინოდეთ.

9-13. Неужели вы (о, верующие) не станете сражаться с людьми, которые нарушили свои клятвы [договора скреплённые клятвой] и (когда- то) пожелали [решили1] изгнать Посланника [пророка Мухаммада] (из Мекки)? И (ведь) они [многобожники] (сами) начали (сражаться) против вас в первый раз. Неужели вы (о, верующие) боитесь их [многобожников]? Ведь Аллаха [Его наказания за неисполнение Его повеления] вам следует больше бояться, если вы (на самом деле) являетесь верующими.

9-14. ებრძოლეთ მათ [ურწმუნოთ] (ო, მორწმუნენო), - თქვენი ხელებით დასჯის მათ ალლაჰი, და მათ წინააღმდეგ ბრძოლაში შეგეწევათ, და ურწმუნოთა განადგურება განკურნავს თქვენს მკერდებს [სულებს], მორწმუნეთა გულებს რომლებიც უკვე დიდი ხანია ამ უღმრთოთაგან იტანჯებიან.

9-14. Сражайтесь (о, верующие) с ними [с неверующими], – накажет их Аллах вашими руками, и опозорит их, и поможет вам против них, и (разгромом неверующих) исцелит груди [души] верующих людей (которые3 уже давно страдают от козней этих многобожников).

9-123. ო თქვენ, ვინც ირწმუნეთ! შეებრძოლეთ ურწმუნოებს, ვინც თქვენს ახლოს იმყოფება. დე იხილონ მათ [ურწმუნოებმა] თქვენი სიმკაცრე. და იცოდეთ, ალლაჰი მათთან არის ვინც უფრთხის ალლაჰის სასჯელებს [ის ეხმარება და მხარს უჭერს მათ]!

9-123. О вы, которые уверовали! Сражайтесь с теми из неверных, которые находятся вблизи вас. И пусть они [неверующие] найдут в вас суровость. И знайте, что Аллах – с остерегающимися (наказания Аллаха) [Он помогает им и оказывает поддержку]!

17-58. და არ არსებობს იმგვარი დასახლება, რომლის ბინადრები თუ ურწმუნონი იყვნენ ჩვენ არ წარგვეწყმიდა, მათ თავზე სასჯელი არ დაგვეტეხა და [მისი ბინადარნი] აღდგომის დღემდე სასტიკი სასჯელისთვის არ დაგვექემდებარებინა. ეს [ამგვარი გადაწყვეტილება] უკვე წიგნშიც [დაცულ ფილაქნებში] იყო გამოსახული.

17-58. И нет такого селения (обитатели которого являются неверующими), которое бы Мы не погубили (низведя на него наказание) до Дня Воскресения или не подвергли бы его [его обитателей] суровому наказанию. Это [такое решение] уже было в Книге [в Хранимой Скрижали] начертано!

47-4. ხოლო როდესაც ლაშქარში მყოფნი შეხვდებით მათ, ვინც ურწმუნოებას მიუერთდა და თქვენს წინააღმდეგ გამოვიდა, ხმალი კისერში ჰკარით [სასიკვდილოდ იბრძოლეთ]; ხოლო როდესაც დაამარცხებთ და დათრგუნავთ მათ ძლიერებას, შეიპყარით ისინი და დაატყვევეთ. მტკიცედ შეჰკარით ტყვეთა ბორკილნი. ამის შემდეგ კი მათ მიმართ შეგიძლიათ ან მოწყალება გამოიჩინოთ (გამოსასყიდის გარეშე მისცეთ თავისუფლება), ან გამოსასყიდით გაათავისუფლოთ (შეგიძლიათ ფული აიღოთ მათთვის), ან კიდევ დაიმონოთ ისინი და დასაჯოთ, სანამ ომი გრძელდება. ასეთია მებრძოლთა მდგომარეობა მებრძოლ ურწმუნოებთან მიმართებაში! ალლაჰს რომ ენება შურს [ურწმუნოებზე]თვითონაც იძიებდა [და მორწმუნეებს ბრძოლაც არ მოუწევდათ], მაგრამ ეს ომი იმიტომ მოხდა, რათა ერთის მიერ მოხდეს მეორის გამოცდა და წარმოჩინდეს ვინ უფრო იღვწის უფლის გზებზე, ვინ იტანს მოთმინებით განსაცდელებს და ვინ დაჯილდოვდება. ხოლო მორწმუნეთ, ვინც ალლაჰის გზებზე დაიღუპა, - არასოდეს დაუკარგავს იგი თავიანთ ღვაწლს [და უეჭველად მიაგებს ჯილდოს ამისთვის].

47-4. А когда вы (находясь в военном походе) встретите тех, которые стали неверными (и вышли воевать против вас), то (наносите им) удар мечом по шее [сражайтесь насмерть]; а когда вы подавите их (разбив их мощь) (и ослабите их этим), то (берите их в плен и) крепите узы [оковы](пленных). Затем,(после этого вы можете проявить по отношению к пленным) либо милость (даровав им свободу без выкупа),либо (мо- жете взять за них) выкуп, (или же вы можете их поработить, или же наказать) пока война не сложит своих нош [пока она продолжается]. Таково (положение относительно воюющих неверующих)! А если бы пожелал Аллах, Он Сам бы отомстил им [неверующим] [верующим не пришлось бы воевать], но (эта война случилась для того,) чтобы одних из вас испытать другими (и увидеть, кто из вас усердствует на Его пути, кто терпеливо переносит испытания и воздать за это наградой). А у тех (верующих), которые убиты на пути Аллаха, – никогда Он не даст пропасть их деяниям [непременно воздаст за это наградой]

80-17. მოიკლას [დე წყეულ იყოს] ურწმუნო ადამიანი, როგორც უსჯულო და ურწმუნო თავისი უფლისადმი.

80-17. Пусть будет убит [проклят] (неверующий) человек, как он неверен (в Своего Господа)!