შრივიჯაია

შრივიჯაია, სრივიჯაია — სახელმწიფო ინდონეზიაში. შეიქმნა დაახლოებით VII საუკუნის შუა წლებში. ცენტრი ახლანდელი პალემბანგის რაიონში (კ. სუმატრა) მდებარეობდა. შრივიჯაიის განვითარებას ხელი შეუწყო ხელსაყრელმა გეოგრაფიულმა მდებარეობამ და ფუნანის დაცემამ. VII-IX საუკუნეებში შრივიჯაიამ დაიპყრო სუმატრის მეზობელი სახელმწიფოები - დასავლეთი იავა, დასავლეთი კალიმანტანი, მალაკის ნახევარკუნძული და ძლიერ საზღვაო იმპერიად გადაიქცა. აყვავების ხანას მიაღწია IX საუკუნის II ნახევარსა და X საუკუნეში - შაილენდრების დინასტიის მმართველობის პერიოდში. დაახლოებით 992 წელს დაიწყო შრივიჯაიის ბრძოლა მატარამთან არქიპელაგზე ბატონობისათვის. დაახლოებით 1016 წელს ომი შრივაჯაიის გამარჯვებით დამთავრდა, მაგრამ 1025 წელს შრივიჯაიაში შეიჭრნენ ჩოლის - ინდოეთის სახელმწიფოს ჯარები. ამ ომებმა შეარყია შრივიჯაიის ძლიერება, თუმცა კიდევ დაახლოებით ორი საუკუნის განმავლობაში ინარჩუნებდა პირველობას არქიპელაგის დასავლეთ რაიონებში. XIII საუკუნის ბოლოდან შრივიჯაიას შეუტიეს იაველებმა და სიამელებმა. XIV საუკუნის შუა წლებში შრივიჯაია მაჯაპაჰიტის მოხარკე გახდა. შრივიჯაია უკანასკნელად იხსენიება 1376 წელს.

Шривиджая (Также Шривиджайя, Сривиджайя) (кит. 三佛齐, 室利佛逝 200—1400) — древнее малайское царство с центром на острове Суматра, распространявшееся также на острова Малайского архипелага и на побережье Юго-восточной Азии. Своё начало берёт по разным источникам от 200 до 500 гг. н. э. Государство прекратило существование около 1400. Название на санскрите означает блистательная победа.

В Шривиджае процветал буддизм ваджраяны, были развиты культура и торговля. Буддийские университеты были очень авторитетны.

Во время своего наивысшего расцвета Шривиджая владела островом Суматра, западной частью острова Явы, частью острова Калимантан, Малайским полуостровом и частью современного Таиланда.